Recenzja - Papierowe Miasta

Tytuł: Papierowe miasta
Tytuł oryginału: Paper Towns
Data wydania: 15 lipca 2015
Autor: John Green
Tłumaczenie: Renata Biniek
Wydawnictwo: Bukowy Las
Liczba Stron: 400
Kategoria: Literatura młodzieżowa

OPIS:

 Quentin Jacobsen – dla przyjaciół Q – ma osiemnaście lat i od zawsze jest zakochany w zbuntowanej Margo Roth Spiegelman. W dzieciństwie przeżyli razem coś niesamowitego, teraz chodzą do tego samego liceum.

Pewnego wieczoru w przewidywalne, nudne życie chłopaka wkracza Margo w stroju nindży i wciąga go w niezły bałagan. Po czym znika. Quentin wyrusza na poszukiwanie dziewczyny, która go fascynuje, idąc tropem skomplikowanych wskazówek, jakie zostawiła tylko dla niego. Żeby ją odnaleźć, musi pokonać setki kilometrów po USA. Po drodze przekonuje się na własnej skórze, że ludzie są w rzeczywistości zupełnie inni, niż sądzimy. Czy dowie się, kogo szuka i kim naprawdę jest Margo? 

CO MYŚLĘ JA:

Papierowe miasta to moja pierwsza powieść John'a Green'a którą przeczytałam. Muszę przyznać, że nie byłam przekonana do tego autora ani trochę przed przeczytaniem tej książki. Sięgnęłam po nią, głównie dlatego, że zapowiadali ekranizację tej pozycji a ja bardzo chciałam ją przeczytać przed premierą w kinie. I muszę powiedzieć, że się nie zawiodłam. 

Aktualnie jest to jedna z trzech książek tego autora, które przeczytałam, ponieważ dzięki tej powieści doceniłam talent pana Greena i szczerze pokochałam. Jestem pewna, że wiele osób przeczytało już tą książkę i nie jest ona dla Was żadną nowością, jednak chciałam się podzielić swoją opinią. Postaram się zbytnio nie spojlerować.

Tak więc jak mówi opis, Papierowe Miasta to opowieść o Quentinie - szalenie poprawnym chłopaku, który nigdy nie chodził na wagary i kochał rutynę dnia codziennego. Ponad to, jest zakochany w Margo, dziewczynie z sąsiedztwa. Uważa jednak, że to nie jego liga. On trzyma się z dwojgiem przyjaciół: przezabawnym Benem oraz z wszechwiedzącym Raderem. Jego życie jest zwyczajne, do czasu, gdy Margo nie wywraca go do góry nogami jednej nocy. A potem *puff* rozpływa się w powietrzu. 

Taak... Dlaczego zawsze powodem całego zamieszania są dziewczyny? Haha. Akcja w książce toczy się wartko, nie miałam problemu, z tym, że jakieś momenty mi się dłużyły, bądź musiałam przeskakiwać przydługie opisy. Nie. Powieść totalnie mnie porwała a książkę przeczytałam w dwa leniwe wieczory z herbatką na stoliku. Do tego postacie są tak cudownie wykreowane, że sama chętnie żyłabym w ich świecie. Lacey, Q, Ben, och Ben, Ben, Ben. Przezabawny koleś. Chyba po raz pierwszy zaśmiałam się w głos podczas czytania. 

Wielki plus dla tej książki za to, że postać Margo jako-tako nie była główną postacią. Była po prostu powodem, dla którego ta przygoda w ogóle miała miejsce i bardzo się z tego powodu cieszę. Margo Roth Spiegelman.. Nie przekonałam się do niej. 

Naprawdę ta pozycja mnie urzekła, między innymi dlatego, że była lekka, ciekawa i bardzo wciągająca. Serdecznie polecam.

OCENA: 7/10

Dajcie koniecznie znać w komentarzu, czy również przeczytaliście książkę i takie uczucia wam towarzyszyły.

Dziękuję za uwagę i pozdrawiam, Natalia